Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Ο Σαμαράς στο Άγιον Όρος και στου Belle Amie το ουζερί



του Σπύρου Σταυρακάκη

Αυτές οι εταιρείες – σύμβουλοι σε θέματα επικοινωνιακού χαρακτήρα ενίοτε λειτουργούν με ένα ιδιαίτερο αλλά συγχρόνως και ηλίθιο τρόπο, που προσβάλλουν τι νοημοσύνη μας.

Παράδειγμα 1ο
Πριν κάποιες εβδομάδες η ΝΔ εξαπέλυσε μια επικοινωνιακού χαρακτήρα πολεμική κατά του προσώπου του Τσίπρα και συνεκδοχικά κατά του ΣΥΡΙΖΑ, με το σλόγκαν «ο Τσίπρας είναι άθεος». Το πλάνο είναι απλό, αν όχι απλοϊκό. Να στραφεί ένα μέρος του πληθυσμού κατά του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο πρόεδρός του είναι άθεος. Και ποιον να ψηφίσει; Τον Σαμαρά πρόεδρο της ΝΔ. Και γιατί να ψηφίσει τον Σαμαρά; Διότι είναι χριστιανός ορθόδοξος. Και πως αποδεικνύεται αυτό; Μα αφού εκκλησιάζεται και ψάλλει από στήθους το «Πάτερ ημών». Για να συμπληρωθεί λοιπόν η αντίθεση «Τσίπρας – άθεος», «Σαμαράς – πιστός», τον πηγαίνουμε μια – δυο μέρες στο Όρος. Το βάζουμε να καθίσει στο δεσποτικό θρόνο και το σενάριο ολοκληρώνεται με την εκφορά του «Πάτερ ημών». Να παρατηρήσουμε ότι στο «εν τοις ουρανοίς» το «εν» δεν τονίζεται, Αντωνάκη μου. Εξαπανέκαθεν!
Άναψε ένα σπαρματσέτο σαν το μπόι του, φίλησε το ευαγγέλιο, έφαγε το λουκουμάκι του στο αρχονταρίκι της μονής και απεχώρησε.


Παράδειγμα 2ο
Βλέπω μια συζήτηση στη τηλεόραση και μεταξύ των καλεσμένων είναι ο γραμματέας της ΝΔ Ο Παπαμιμίκος, χωρίς τη Μαίρη. Ωρύεται ο Παπαμιμίκος, χωρίς τη Μαίρη, ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να δώσει χρίσμα σε κανένα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και ότι τα κόμματα 'στραγγαλίζουν' τις τοπικές κοινωνίες επιβάλλοντας τους δικούς τους ανθρώπους. Και πάλι γελοίο πλάνο. Δεν δίνουμε χρίσμα σε κανένα, εμείς δεν πολιτικοποιούμε τις αυτοδιοικητικές εκλογές (ο ΣΥΡΙΖΑ σφόδρα πολιτικοποιεί τις εκλογές), αν χάσουμε τις εκλογές, που θα τις χάσουν, δεν τρέχει τίποτα. Με αυτό τον τρόπο απονευρώνουμε το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Δημιουργούνται τα γνωστά θέματα με τις διπλοϋποψηφιότητες ΝΔτών. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Να στηρίξουμε τον Μιχαλολιάκο στον Πειραιά. Ο Παπαμιμίκος όμως, χωρίς τη Μαίρη, έχει πει ότι δεν δίνουμε χρίσμα σε κανένα. Τι κάνουμε εδώ; Θα στείλουμε τον Αντώνη κάτω στον Πειραιά, όχι στα Καμίνια που λέει το άσμα, αλλά σtου Belle Amie το ουζερί που λέει το άλλο το άσμα, και θα πιει ένα ουζάκι με λακέρδα Λήμνου παρέα με τον Μιχαλολιάκο. Δεν θα πούμε ότι τον στηρίζουμε. Όχι. ένα ανέρωτο ουζάκι ήπιε το τέκνο της Μεσσηνίας και πέρα αυτού ουδέν.

Παίδες, αυτά κολπάκια δεν περνάνε πια. Οι επισκέψεις στο Όρος δεν σας σώζουν, οι Παπαμιμίκοι, χωρίς τις Μαίρες, και τα ουζάκια τέλος.
Χαίρεται και γεια χαραντάν από τον Περαία.